شب یلدا :

این برادر هیس بی ناموس که عاشقشم و دلم براش شده جگر زلیخا و ریش ریشه همیشه و در حسرت دیدنش میسوزم تو این خراب شده , منو به یه بازی 5 قسمتی و در واقع یک مناظره دعوت کرده و منم گفتم دعوتشو زمین نذارم و وارد گود بشم و زوایای تاریک و روشن خودمو نشون بدم . گور بابای آبرو .. ما که آب از سرمون گذشته چه یه وجب چه یه خروار :

- پنجم اینکه : من نه مثل این آریای هیس اهل خانقاه و تذکیه نفس بودم و نه اصلن شعورم به این جفنگیات میرسه . از بچگی یه آدم لوس و بچه ننه بودم که دومی نداشت و این ننه بابای من منو همچین لای پر قو بزرگ کردن که حتا اجازه نمیدادن تا هفشده سالگی پامو از خونه بذارم بیرون مبادا به تیر غیب دچار بشم و وامصیبتا که خراشی روی تنم می افتاد .. این شد که خیلی چیزها شده که الان نه تنها خودمو نفرین میکنم که اونها رو هم کمی تا قسمتی !

دوم اینکه : اعتقاد دارم هر چیزی توی این دنیا یک نشونه ست . چه چکیدن آب از دماغ آدم باشه , چه حشری شدن آدمیزاد , چه افتادن 4 تا سبیل کلفت پشت سرت و چه اینکه یه آدم 30 سال بزرگتر از خودت عاشقت بشه و با وجود داشتن خانواده و ... همه چیزو در طبق اخلاص تقدیم تو بکنه ! البته الانم چند سالی میشه که تصمیم گرفتم زیاد با هر کسی قاطی نشم چون حس میکنم یه چیز توی وجودم دارم که هر جانوری از جنس مخالف رو میتونم بدون هیچ منظوری اغفال و اسیر خودم بکنم و همین چنان آزارم میده که باعث شده هنوز که هنوزه یه جفت درست و حسابی برای خودم نتونم دست و پا کنم ...

سوم اینکه : اینقدر که ایراد دارم , خوبی ندارم البته من اینو میگم ، ولی هر کی منو میشناسه فقط ازم تعریف میکنه و منم ته دلم به ریشش هرهر میخندم که ! نگاه کن طرف چقدر خره ! آدم حسابی ندیده ! البته دروغ چرا ؟ این اوسا کریم یه ظاهر و چهره معصومی به من داده که هر کی منو میبینه دلش چنان به رحم میاد که نگو !!!!! در واقع خودم اسم خودمو گذاشتم سکه تقلبی ! چون بیرونم با درونم تومنی شونصد میلیارد سال نوری تفاوت داره . درونم یه موجود خبیث و شر نهفته ست و بیرونم یه پیغمبر اکرم !!!!! به مرگ رهبر انقلاب قسم , به مرگ مادر همین احمدی نژاد قسم , برین از همین آریای هیس بپرسین که چه آتیش پاره ای هستم من و تازه این بیچاره هنوز هیچی نمیدونه ...

اما قسمت چهارم و باحالش رو براتون بگم , ( اعتراف به گناه ) :

اینکه من چه آدمی بودم و هستم ؟ والا به مرگ رهبر نمیدونم ؟ من فقط اینو میدونم که با همه آدمهایی که شما تو عمرتون دیدین و میشناسین خیلی فرق دارم . گاهی از اینکه چرا اینقدر فرق دارم گریه م میگیره . باورتون میشه ؟ گاهی به خودم میگم خیلی احمقم . گاهی از خودم بدم میاد و خیلی چیزهای دیگه ولی دست خودم نیست .. آدم سرگشته ای هستم که نمیدونم برای چی به این دنیا قدم گذاشتم ؟ میدونم یه وظیفه به عهده دارم و برای اون اومدم اینجا مثل همه شما , ولی اینکه اون چه کارایه ؟ اینو نمیدونم . من از بچگی هم کمی تا قسمتی احمق و خل وضع یا بقول هیس , اُسکُل بودم . یادمه رفته بودیم دکتر چشم و دکتر میخواست هواس منو پرت کنه تا بذارم چشمم رو معاینه کنه و هی میپرسید میخواهی چیکاره بشی ؟منم زرتی گفتم میخوام گل فروش بشم !!!!! بیچاره موهاش وز کرد و همچین منو نگاه کرد که وحشت کردم ! انتظار داشت بهش بگم دکتر میخوام بشم یا پرستار یا هر کوفت و زهر ماری بجز اینکه برم گل بفروشم تازه بعدش نطقم باز شد و براش شرح دادم که پسر خاله م از بوی نفت خوشش میاد و میخواد نفت فروش بشه و پسر داییم هم از بیسکویت خوشش میاد و میخواد بیسکویت فروش بشه و منم که عاشق گل هستم میخوام گلفروش بشم اونم نه گل فروش مغازه ای از این گل فروش هایی که کنار خیابون گلدون میذاشتن توی خرابه ها . تا 5 سالگی همه فکر میکردن من پسرم چون مامانم عقده پسر دار شدن داشت و از بد روزگار اولین زایمانش دو تا ضعیفه دوقولو گیرش اومده بود و بعد ها هم 2 تا جانور ضعیفه دیگه و اوسا کریم همچیین دستهاشو توی پوست گردو گذاشت که از خیر حامله شدن و کور و کچل زاییدن منصرف شد . برای همین هم من بدبخت رو همیشه لباس پسرونه میپوشوند و اسباب بازیهای من همیشه ماشین و جک و جونور و چیزهای پسرونه بود و همبازی من پسرها . از درخت بالا میرفتیم , نینجا بازی میکردیم و از دیوار میپریدیم پایین و تفنگ بازی میکردیم و سنگ پرتاب میکردیم و .. همیشه هم مامانم بعد از رفتن اونا معاینه فنی م میکرد که مبادا دخترش با این همه شرارت و بالا و پایین پریدن بند رو به آب داده باشه . برای همین الان هم یه زن خیلی خشنی هستم و از مردها کمی تا قسمتی نفرت دارم و یک دست بزنی دارم که نگو . برام هم مهم نیست تو اون لحظه چی پیش میاد . ملاقه , کفگیر , ماهیتابه , دمپایی , آجر و هر چی دم دستم باشه تو ملاج مردی که اذیتم کرده فرود میاد . جاتون هم خالی اینقدر پسرخاله ها و پسر عموها و پسر داییم رو کتک زدم تو دوران بچگی و حتا بعدش که حسابش از دستم خارجه . هنوز هم منو میبینن ازم میترسن و جفت دستهاشونو میگیرن جلوی عضو شریفه شون مبادا لگدی چیزی بخوره اونجاشون . تو دانشگاه هم همین بودم و هر کی بهم متلک می انداخت یه لگد حواله وسط پاش میشد و پشت سرش هم کمیته انضباطی !! خلاصه همه تو خیابون لپ منو 2 متر میکشیدن و میگفتن آخی چه پسر نازیه و مامانم هم قند تو دلش آب میشد و ذوق میکرد ولی بعد از 5 سالگی فکر میکنم شکلم خیلی دخترونه تر شد که دیگه مجبور شد برام تیپ دخترونه بزنه و لباس های پسرونه م رو داد به خاله م که 3 تا پسر زاییده بود و حال مامانمو بد جوری گرفته بود !!
بزرگتر که شدم بازم همین احمقی بودم که حالا هستم . نمیدونستم اصلن برای چی درس میخونم و هدفم چیه ؟ وقتی موقع دانشگاه شد هنوز نمیدونستم چی باید بخونم ؟ یه روز اومدم و دیدم خواهرم نشسته داره تند تند فرم های ثبت نام دانشگاه رو پر میکنه . منم گفتم برم بخرم ببینم چیه ؟ رفتم خریدم و بعد اومدم پیشش و گفتم بیا اینو پر کن ! 2 تا فحشم داد و گفت به من چه ! گفتم گردنبندمو بهت میدم اگه پر کنی . گرفت و پر کرد . فقط ازم پرسید چه رشته ای دوست داری ؟ گفتم نمیدونم خودت یه چیزی بزن . بعد هم بردم پست کردم و روز کنکور هم الکی رفتم با خنده کنکور دادم و اصلن یادم رفت ماجرا ! چند ماه بعد هم یه روز خواهرم اومد با گریه سراغم و روزنامه رو کوبید تو سرم و گفت خیلی بیشعوری ! بعد فهمیدم که خانم قبول نشده و من رشته مهندسی صنایع قبول شدم . حالا فکر کردم باید برم دانشگاه و از خونه موندن ور دل مامان و آشپزی و خونه داری بهتر بود . پس رفتم دانشگاه انگار که مثل غذا خوردن یه وظیفه بود . 4 سال بعد هم همینطوری که رفتم تو , اومدم بیرون . این دفعه دختر خاله م نشسته بود داشت هی از فوق لیسانس تعریف میکرد . گفت میای بریم کلاس ؟ گفتم نه . تو برو من بعد باهات میام کنکورشو میدم . روزی که داشتیم فرم پر میکردیم من داشتم کتاب قوم لوط رو میخوندم و هی حشرناک میشدم و اونم داشت هی خون دل میخورد . بهم گفت چه رشته ای میزنی ؟ گفتم نمیدونم .. شاید کامپیوتر . تازه کامیپوتر گرفته بودم و باهاش عکس های لختی نگاه میکردیم و به درازی و کلفتی چیز (!) مردها هی میخندیدیم ! خدا لعننتش کنه . برام زد هوش مصنوعی و وقتی که کنکور میدادم تازه فهمیدم چه خاکی به سرم ریخته شده ! ده بیست سی چهل کردم و اینبار هم دختر خاله م با ملاقه افتاد دنبالم که میکشمت و من اینهمه کلاس رفتم و جون کندم تربیت معلم قبول شدم و تو رفتی کامپیوتر ؟ تازه انگیره پیدا کردم برای درس خوندن . بعد از 2 سال حالا بلد شده بودم که چطوری کافی نت ها و آی اس پی ها رو سرکیسه کنم و یه برنامه مینوشتم و اتوماتیک یوزر و پسورد مجانی برام ایمیل میشد و منم کلی کیف میکردم . البته زییاد طول نکشید چون 2 ماه بعد یه قبض 800 هزار تومنی اومد در خونه که به مصرف کیلو بایتی اینقدر مصرف کردی و پول بده ! اون شب مامانم تا نزدیکای صبح دور باغ دنبالم میدوید و بابام هم هی منو آق والدین میکرد و خواهرهام هم کله قند تو دلشون میسابیدن ! بعد قرار شد برم کار کنم . اصلن خوشم نمی اومد و حس بدی داشتم نسبت به کار چون همیشه تو خونه بودم و از محیط بیرون میترسیدم و این یه رقم به گروه خونم نمیخورد . بابام به زور منو شوت کرد پیش یکی از دوستاش که یه شرکت بازرگانی داشت و با مدرک فوق لیسانس شدم منشی دفتر آغا ! البته اینجا هم گند زدم و در واقع اغفالم کردن . 3 ماه بعد از آگاهی اومدن سراغ شرکت و دوست پدرم رو دستگیر کردن و منم از ترسم فرار کردم اومدم خونه و 2 روز بعد دوبی پیش عمو جانم بودم . جرمم هم چیزی نبود ! هر چی مهر و فرم و اینوویس و پروفرم های گمرک ایران بود رو قشنگ براش جعل میکردم و میدادم دستش و آقا از این بابت چند میلیارد تومن سر گمرک کلاه گذاشته بود . خلاصه نمیدونم بابام چیکار کرد که یه روز زنگ زد و گفت پدر سگ بیا ایران موضوع حل شد ! یکماه بعد مامان گفت شوهر کن ! گفتم بمیرم هم ازدواج نمیکنم و رفتم 2 بسته اسمارتیز خریدم و رنگهای قرمزش رو جدا کردم یه روز رفتم جلوشون و گفتم من خودمو میکشم و ببعد هم همه رو خوردم . البته کم مونده بود به لقا الله پرتاب بشم چون اسمارتیزها تو گلوم گیر کرد و نمیشد بدون جویدن قورتشون داد و خلاصه اون شب یه کتکی هم از دست مامانمون خوردیم که حالا با اسمارتیز خودکشی میکنی ؟ بعد قرار شد برم بازم درس بخونم این دفعه مامان گفت من آرزو داشتم دکتر بشم و نشدم و حالا تو بچه خر خون خونه ای و برو دکتر بشو . منم گفتم نمیدونم چیکار کنم و خودتون یه چیز انتخاب کنین . دو ماه طول کشید تا مامان و بابا زدن تو سر هم و توافق کردن من روانشناس بشم تا شاید بتونم عمه مشنگم رو درمان کنم که مخش گوزیده بود از موقع تولد . سرتونو درد نیارم . 28 سالم شده بود نه کار بلد بودم نه خونه داری نه هیچی ! خواستگارها هم باهاشون اینقدر لاس میزدم که طرف فکر میکرد من خرابم و 4 نعل در میرفت . یا اینقدر ایراد بنی اسرائیلی ازشون میگرفتم که طرف میرفت خودشو اخته میکرد . یه روز جوش آوردم گفتم اگه یه بار دیگه برای من تکلیف تعیین کنین خودمو میندازم تو جوب ! بعد هم رفتم آموزش پرورش و شدم معلم داوطلب تو یه ده کوره و رفتم مثلن تو خودم فرو برم و عرفان بازی و اینا . 6 ماه بعد 4 نعل اومدم خونه و قسم خوردم دیگه از خونه تکون نخورم . البته یکماه بعدش ده هزار دلار از بابا گرفتم که میخوام برم سفر دور دنیا . 4 روز بعد باز تو خونه بودم و وسط راه پشیمون . خلاصه یه دو سالی هم هینطوری برای خودم گشتم و تفریحی کار کردم و یه روز در میون مشاوره و این مزخرفات و بعد با یه پسر مشنگ 2 سال کوچیکتر از خودم آشنا شدم که به نظرم آخرش بود و هر چی که من نداشتم اون داشت و هر چی اون نداشت من داشتم . البته هر کی میدیدش میگفت این چقدر خل و چله و خاک تو سرت با این انتخابت . منم برای اینکه دهن همه رو ببندم و بذارن باهاش باشم برددمش سان فرانسیسکو و کاری که نباید بشه رو کردم و جلوی همه هم ایستادم و گفتم خر فقط 2 تا پا داره و بس . بعد هم بابام خیلی محترمانه منو از خونه پرتاب کرد بیرون و مامانم هم کم مونده بود دق مرگ بشه و شانس آورد که نیمه فلج شد و رفت خارج برای درمان و دیگه هم برنگشت چون تو ایرن علاجی داشت و من موندم و این آرتین مشنگ ! یکسال بعدش بابام دلش برام تنگید و دوباره منو کرد بچه خودش و مامانم هم گفت جهنم . تو آدم بشو نیستی . بعد از اون دلم بچه خواست ولی هر چی به خودم فشار آوردم و بچه دار شدم دیدم نمیتونم وجود یه جانور دیگه رو توی خودم تحمل کنم و بعد از هفشده دفعه سقط کردن به این نتیجه رسیدم حامله شدن کار من نیست و از این قرطی بازیها و مامان بازیها و عروسک بازیها هم اصلن خوشم نمیاد بعد تصمیم گرفتم برم یه بچه به فرزندی قبول کنم که وا مصیبتا . بابام تا فهمید یه سکته 2 ریشتری زد و کارش به بیمارستان کشید و خواهرهام هم ریختن سرم و یه کتکی از همشون خوردم که چی ؟ بابا رو زدی کشتی ! منم دیدم اینطوریه با همه قطع رابطه کردم و بعد از 8 ماه تحقیق یه پسر شر و قالتاق و بد اخلاق 2 ساله رو که ننه باباش به لقا الله پرتاب شده بودن رو انتخاب کردم و به فرزندی قبولش کردم و سعی کردم همه وجودمو بذارم سر ارشاد کردنش و ازش یه آدم حسابی بسازم نه یه انگل اجتماع و چیزی شبیه خودم . البته 2 ماه بعدش بابام وقتی این جانور خبیث رو میدید کلی کله قند تو دلش آب میشد و ذوق مرگ میشد و بعد هم حسابی بهش عادت کرد و از شیرین بازیهاش کلی کیف میکرد و بچه های خواهرهام رو دیگه به تخمش هم حساب نمیکرد و باز دوباره خواهرهام گوشی رو برداشتن و تا میخوردم فحش و نفرینم دادن . خلاصه این شد که مرتیکه شد جزو خانواده ما و عزیز همه ! اما هنوز که هنوزه من تو زندگیم یه مشکل فجیعی دارم و اونم اینه که نه تنها پدرم که هیچ کدوم از خانواده ما چشم دیدن این آرتین مادر مرده رو ندارن . برای همین هم این بدبخت هفته ای یکبار میاد پیش من و 2 – 3 روزی یواشکی میمونه و بعد هم میره خونه ننه باباش . بابام هم به 2 نفر پول داده وقتی اونو دور خونه من ببینن یه بلایی سرش بیارن و من هر بار که میره براش باید حلوا بپزم و مراسم ختم رو آماده کنم . بعد منم دیدم اوضاع اینطوریه تصمیم گرفتم از این خراب شده بذارم برای همیشه برم و اومدم انگلیس ولی الان که 3 ماهه اینجام تازه میفهمم چه غلطی کردم اومدم اینجا و میخوام برگردم ایران دوباره . حالا فکر میکنین با این تفاسیر من برای چی زنده ام یا با چی لذت میبرم ؟ هیچی ! فکر میکنم خیلی شانسی زنده هستم و بزودی هم به درکات واصل میشم . من نه اهل مُد هستم نه از لباس خریدن لذت میبرم نه از آرایش کردن نه خرید کردن نه چیزهای جذاب برام مهمه . در عوض از طبیعت لذت میبرم . از تنهایی و سکوت . جشن و مهمونی منو عذاب میده و کلافه میکنه . از دیدن سوسمار و مار و عقرب و عنکبوت لذت میبرم . از سوسک به حد مرگ میترسم . عاشق ماهی و لاکپشت هستم . دوست دارم برای خودم باشم . از عکاسی لذت میبرم . از خوندن کتابهای سکسی و تاریخی . از دیدن فیلم های پورنو و جنایی و ترسناک و کمدی . از گوش دادن به موسیقی های سنگین DEATH METAL و موسیقی کلاسیک مخصوصن ویوالدی و روسینی. از رقصیدن متنفرم ولی برای ظاهری هم که شده هی دست و کون و کمر تکون میدم . از عطر زنونه بدم میاد و سر درد میگیرم و عاشق ادکلن مردونه هستم و یه کلکسیون ادکلن مردونه گرون قیمت دارم . از لباسهای زنونه مخصوصن دامن بیزارم و عاشق شلوارهای جین هستم . از کفش های پاشنه دار بدم میاد و عاشق پوتین های زمخت هستم . دوست دارم همیشه ایستاده شاش کنم البته هیچ وقت این خواسته رو عملی نکردم بجز توی حموم !! عاشق موی کوتاهم و حتا چند دفعه موهامو از ته زدم و کچل کردم . موی بلند آزارم میده ولی چه کنم که موی کوتاه اصلن بهم نمیاد و مثل جن بوداده میشم . دوست دارم دیر به دیر حموم برم ولی از این میترسم که دیگران از بوی گند من بدشون بیاد و برای همین روزی 2 بار دوش میگیرم . از مشروب نفرت دارم و دلیل اینکه میخورم مثل درس خوندمه . همه میخورن خب منم میخورم ولی لذتی نمیبرم و این یعنی اوج خریت . از سیگار نفرت فجیعی دارم و حتا لب به قلیون هم نمیزنم . عاشق چای سبز هستم و بهم لذت میده طعم گسش . کلن اصل موضوع اینه که من برای دیگران و دل دیگران زندگی میکنم تا برای خودم و این یعنی من آدم خیلی احمقی هستم . عاشق دوچرخه هستم و از ماشین نفرت دارم . از سوار شدن به اتوبوس بددم میاد . بزرگترین تفریح من هم نوشتن وبلاگ و خالی بستنه . خیلی هم باهاش حال میکنم . عشق من گل کاشتن و پرورش ماهی های عجیب و غریبه که توی هیچ بقالی ای پیدا نمیشن مثل پلیپتروس که بازمانده عصر ژوراسیکه و من عاشق این ماهی هستم و براش میمیرم . ولی خب حقیقت اینه که من حتا عرضه ندارم که تو زندگی واقعی دروغ هم بگم یا سر کسی کلاه بذارم یا آدم بدی باشم و همیشه خدا حق منو خوردن و سرم کلاه گذاشتن و ازم سو استفاده کردن ... من همیشه برای دیگران مفید بودم و تو زندگیم به خیلی از آدمها کمک کردم و حلال مشکلات خیلی ها بودم و زندگی های زیادی رو گرمی بخشیدم و بهشون امیدواری دادم و هر کمکی از دستم بر اومده به هر آدمی کردم از بیمار رو به مرگ گرفته تا پیر 100 ساله و جوون و بچه و .. ولی همیشه خدا تنها بودم و دوستی نداشتم و هیچکس تو زندگی دست منو نگرفته . ولی هیچ وقت هم گله نکردم و خوشحال بودم . بقول عزیز نسین منم یه جور خلم .. خلاصه همه اینها یعنی اینکه شیوا توی این دنیای به این بزرگی حتا یه ستاره هم نداره که دلش به اون خوش باشه و تنهای تنهاست ...

و نتیجه گیری اخلاقی اینکه من امضا میدم که تا آخر عمرم هم نفهمم برای چی متولد شدم و از زندگی هرگز لذتی نخواهم برد چطور که توی این 30 سال عمری که کردم هرگز لذتی نبردم از زندگیم و همیشه مغموم و بیکس و تنها بودم و خواهم بود تا وقتی که بمیرم . این یه قسمتش آریا جونم حقیقت محضه !!!! بقول خودت :
تو هیچ وقت آدم نمیشی ... !!! این قسمت رو با اشک و گریه تایپ کردم . دلم هم برات تنگیده خره :( کاش بودی و با هم حسابی درد و دل میکردیم . خلاصه اینم از داستان زندگی من . راست و دروغش هم پای خودم ... بقول فریدون فروغی :
زندگی را دوست داشت ولی آن را نشناخت , مهربان بود ولی مهر نورزید , طبیعت را دوست داشت ولی از آن لذت نبرد , در زندگی احساس تنهایی میکرد ولی هرگز دل به کسی نبست و خلاصه بنویسند : زنده بودن را دوست داشت برای اینکه زنده بود و مجبور ...

اینم موضوع شب یلدا که میخواستم اول اینو بذارم ولی دیدم نمیشه :

شب یلدا از اون شبهای اصیل و باحاال و خاطره انگیره که هر ایرانی رو به یاد خاطرات خوش گذشته می اندازه . البته من واقعن دلم برای خیلی از ایرانی هایی میسوزه که در خارج از کشور متولد شدن و هیچ کدوم این رسوم اصیل رو نمیشناسن و یا بهش اهمیت نمیدن . بری نمونه ش بچه هایی که در این چند ساله در خارج از کشور به دنیا اومدن . اونقدری که به کریسمس علاقه نشون میدن و براشون این مراسم مهمه , نوروز و شب یلدا و چهارشنبه سوری و ... براشون اصلن مهم نیست و حتا خیلی مسخره و احمقانه ست و پدر و مادرشون رو هم مسخره میکنن برای این کارها و رسوم .
ولی فقط خود ما میدونیم و میفهمیم که وقتی عید میاد بوی سنبل و بوی سمنو و سرکه سفره هفت سین میپیچه توی هوا . پشت سرش چقدر خاطره زنده میشه . فقط ما میدونیم که وقتی روی میز پر میشه از انار دون کرده با گلپر و نمک و آش رشته و آجیل شیرین و هندوانه و خربزه های شیرین و سبزی پلو و ماهی و باقالی پخته با آب نارنج تازه و گلپر و فلفل قرمز , وقت اینه که باید تا دیر وقت دور هم بشینیم و بگیم و بخندیم و برقصیم و خوش باشیم ..
الان که اینجا هستم میبینم که خیلی از خانواده های ایرانی از چند روز مونده به کریسمس میرن دنبال فراهم کردن احتیاجات این جشن و با چه شور و شوقی درخت کریسمس رو میچینن و آذین بندی میکنن و هدیه های خانواده رو زیر درخت قرار میدن و ..
ولی افسوس از اینکه وقتی شب چله میرسه یکی از همین خانواده ها برن اقلن 2 تا دونه انار بگیرن و یه هندونه و مقداری هم آجیل و یه شب رو تا دیر وقت دور هم بشینن و یا یه مهمونی بگیرن و دوستانشون رو دعوت کنن و یا حداقل برای بچه هاشون از این رسوم بگن . تاسف آوره که چرا خیلی از ایرانی ها اینقدر زود هویتشون رو از دست میدد . ما ایرانی ها هم مثل خیلی از مردم کشوری که توی اون زندگی میکنیم خارجی های رنگین پوست رو مسخره میکنیم . میگیم پاکستانی ها و عرب ها و هندی ها فلان هستن و 4 تا هم فحش آبدار بهشون میگیم . ولی اینو نگاه نمیکنیم که همین هندی ها و پاکستاانی ها هر روز چقدر فحش و تحقیر رو تحمل میکنن فقط برای اینکه طبق رسم ملیشون , لباس ملی میپوشن و به همین دلیل از سایر مردم متمایز میشن و مورد اهانت قرار میگیرن . پس چرا ما باید اینقدر نسبت به رسوم زیبامون بی توجه باشیم ؟ رسومی که همین خارجی های بی هویت عاشق اونها هستن و با لذت بهشون نگاه میکنن و دوست دارن بیشتر بدونن .
سوئد ها و آلمانی ها و آمریکایی ها و انگلیسی ها و خیلی از مردمان کشورهای غربی هیچ پیشینه تمدنی ندارن و هویتشون نابود شده ست . میبینی اینها میرن به کشور هند یا ژاپن یا چین یا ایران و ... و هویت اونها رو میپذیرن . برای ما سامورایی میشن ! مهاراجه میشن ! لباس ساری میپوشن . ورزشهای چینی و رسوم چینی ها رو میپذیرن . داروهای سنتی رو می آموزن . رسوم مشرق زمینی رو قبول میکنن ولی ما ایرانی ها فقط داریم از داشته هامون فرار میکنیم و به افتخاراتون پشت پا میزنیم و عرب های حروم زاده رو کردیم برای خودمون الگو و یه مادر به خطایی مثل لاریجانی مادر فلان پیدا میشه و میگه اسلام ما رو آدم کرد . تف تو روح ننه ت پوفیوز ... چرا ؟ خاک بر سر اون ایرانی هایی بکنن که رسوم ملی و ایرانی خودشون رو به رسوم غربی ترجیح میدن و اونها رو با ارزش تر میدونن . خنده داره ولی تازگی ها توی ایران بعضی از مردم پیدا شددن موقع کریسمس که میشه میرن درخت کریسمس میذارن توی خونه هاشون و یا کریسمس رو به هم تبریک میگن . بگو آخه فلان شده ها مگه شماها خودتون سال نو ندارین که از سال نو غربی ها تقلید میکنین ؟ تف ... باز خارج کشور باشی یه چیزی ولی توی ایران چه بهانه ای هست وقتی نوروز رو با اون همه سابقه تاریخی داریم ؟
به هر حال گفتنی زیاده و امیدوارم در مورد آداب و رسوم اصیل ایرانی اینقدر کم لطفی نکنیم و اونها رو سینه به سینه نقل کنیم برای فرزندانمون و زنده نگهشون داریم . به امید داشتن ایرانی زیبا بدون آخوند و بدور از دین نجس اسلام.

تکبیر.